Witamy na naszej oficjalnej stronie
Boleścice 76
28 - 340 Sędziszów
tel. ( 0 - 41 ) 38 11 957
gimbolescice1@poczta.onet.pl
Historia szkoły
Przed II wojną światową szkoła mieściła się w wynajętym lokalu u
pana Michała Stępnia. Dzieci pobierały naukę w zakresie czterech klas. W czasie
II wojny światowej prowadzone było również tajne nauczanie.
Po odzyskaniu niepodległości już w 1945 roku dzieci mogły kontynuować naukę. Szkoła usytuowana była w poszlacheckim dworku. Rodzice dzieci z Boleścic dążyli jednak do wydudowania szkoły.
Po odzyskaniu niepodległości już w 1945 roku dzieci mogły kontynuować naukę. Szkoła usytuowana była w poszlacheckim dworku. Rodzice dzieci z Boleścic dążyli jednak do wydudowania szkoły.
Jak wynika z zachowanych dokumentów już w 1946 roku społeczeństwo
wsi podjęło starania w tym kierunku. W roku 1948 dwukrotnie zwracano się o pomoc
do Ministerstwa Oświaty w Warszawie. Uchwałą zebrania mieszkańców wsi
z dnia 9 marca 1949 roku w sprawie budowy szkoły w Boleściach postanowiono:
z dnia 9 marca 1949 roku w sprawie budowy szkoły w Boleściach postanowiono:
- opodatkować się z hektara po 50kg pszenicy
- w niefachowe robociźnie dac sumę 700 tyś. zł.
Ogólna suma zobowiązań obliczona była na 1932,60zł. Ministerstwo Oświaty postawiło warunek: 40% kosztów ponosi wieś, 60% państwo. Dużą pomoc okazał przedstawiciel Wojewódzkiej Komisji Planowania pan Wojciech Stachowski, a spośród mieszkańców Boleścic szczególnie zaangażowani byli pan Władysław Muszyński, pan Walenty Jawor, pan Stanisław Jawor, pan Wincenty Seredyka.
- w niefachowe robociźnie dac sumę 700 tyś. zł.
Ogólna suma zobowiązań obliczona była na 1932,60zł. Ministerstwo Oświaty postawiło warunek: 40% kosztów ponosi wieś, 60% państwo. Dużą pomoc okazał przedstawiciel Wojewódzkiej Komisji Planowania pan Wojciech Stachowski, a spośród mieszkańców Boleścic szczególnie zaangażowani byli pan Władysław Muszyński, pan Walenty Jawor, pan Stanisław Jawor, pan Wincenty Seredyka.
Do budowy aktywnie włączyło się całe społeczeństwo. Przywieziono
ze Mstyczowa 140 tys. sztuk cegły, zlasowano wagon wapna. Wszyscy, którzy mogli
udźwignąć wiaderko stanęli do noszenia wody. W 1953 roku przyszła odpowiedź z
Ministerstwa Oświaty, że budowa szkoły została włączona do Planu Inwestycyjnego.
Uchwałą Nr 436 Prezydium Rządu ustalono, że 65% wartości kosztorysowej pokryte
zostanie ze środków skarbowych pod warunkiem, że komitet budowy zgromadzi środki
własne
w wysokości 35% wartości kosztorysowej.13 listopada 1953 roku został przekazany plac pod budowę szkoły i prace ruszyły.
w wysokości 35% wartości kosztorysowej.13 listopada 1953 roku został przekazany plac pod budowę szkoły i prace ruszyły.
Od 1956 roku uczniowie rozpoczęli naukę w nowym budynku szkoły.
Był to w tym czasie jeden z najnowocześniejszych budynków w powiecie. Szkoła
dysponowała czterema salami lekcyjnymi, salą gimnastyczną z prysznicami,
pracownią techniczną
z zapleczem, świetlicą z kuchnią, biblioteką, u góry znajdowały się mieszkania dla nauczycieli. Pod koniec lat 60 dokonano remontu w szkole, założono centralne ogrzewanie, zmieniono poddasze, otynkowano budynek.
z zapleczem, świetlicą z kuchnią, biblioteką, u góry znajdowały się mieszkania dla nauczycieli. Pod koniec lat 60 dokonano remontu w szkole, założono centralne ogrzewanie, zmieniono poddasze, otynkowano budynek.